emanetçi dükkânı > şiirler > toprak kokuyor gece
toprak kokuyor gece
kim demiş yalnızlık paylaşılmaz diye?
kendimle paylaşıyorum,
tek kişilik yalnızlığımı.
toprak kokuyor gece.
küçük cep radyomda çalan melankolik müziği
bastırıyor çadırımın dış cephesine
vuran yağmurun yankısı.
dışarıdaki ayaza inat
sıcak tutuyor çadırımı,
denizci fenerimin loş ışığı.
ve toprak kokuyor gece.
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
Sayfa 1 / 2 >>>
© 2008 - 2010 Emanetçi.
