emanetçi dükkânı > şiirler > balkız
buralar da karanlık,
en az yattın toprağın altı kadar.
ben aydınlığı da, karanlığı da
seninleyken çok sevdim.
şimdi hiçbir şeyin önemi yok.
gelip geçiyor pek çok şey.
az önce avucuma doğan sabah da
geçip gidecek.
dün gece öptüğüm,
ve belki tekrar görmeyi bile düşünmediğim
dünyalar güzeli son sevgilim de,
gidecek hayatımdan.
yok yok, o gitmeyecek,
ben gideceğim o'nun hayatından.
yaşadığım her şeyden geri kalan
yalnızca sensin hâlâ.
gitmeseydin,
gitmeseydin diye düşünüyorum bazen,
seni anlatabilir miydim yine böyle?
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
© 2008 - 2010 Emanetçi.
Sayfa <<< 3 / 3
Yorum Gönder Yorum Oku