emanetçi dükkânı > denemeler > yerimi bulamadım!...
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
yerimi bulamadım!...
(yaşamdaki yerimden memnun değilim)
Bazen, her şeyin tersine gittiğini, hayatın üstümüze üstümüze geldiğini düşünürüz. Yaşadığımız şeylerin, aslında istediğimiz şeyler olmadığını düşünürüz: İşimiz bizi yansıtmaz. Sevgilimiz, sevdiğimiz değildir. Ve benzeri pek çok problemle boğuşur dururuz. Aslında, her şey yolundadır; ancak, biz seçimimizi yanlış yapmışızdır. Kendimizi yaşamın yanlış yerine koymuşuzdur. Hayatta her insan için bir yer olduğu kesin. Büyük bir yapbozun küçük parçalarından biriyiz yalnızca. Kendi kendine oluşan bir yapboz: Her parça, kendi yerini kendisi seçiyor ve oraya yerleşiyor. Resmin tamamlanabilmesi için bize ait olan yeri doğru seçmeliyiz. Yer seçiminin doğru yapılması, resmin tamamlanabilmesi için önemli olduğu kadar, kendi içsel huzurumuzun sağlanabilmesi için de zorunlu bir eylem.
Yaşadığımız hayattan memnun olup olmadığımız tam da bu eyleme bağlı işte. Bireysel deneyimlerimizden veya başkalarının deneyimlerinden anlayabildiğimiz üzere, kendimizi doğru yere koymak pek de kolay değildir. Velhasıl, pekçok parçanın, dolayısıyla, parçalara ait yerlerin birbirine benzer olduğu bir yapbozun üzerindeyizdir. Ve, yaşadığımız üzüntülerin, olumsuzlukların temelinde de bu seçimi doğru yapamayışımız yer almaktadır.
Başkasının hayatını yaşamaya çalışmamızdandır sevdiğimizin sevgilimiz olamaması mesela. Aslında, aşık olmamız gereken kişi o değildir. Nasıl, sevgiliniz, sizin beklediğiniz kişi değilse, sevdiğinizin beklediği de siz
Sayfa 1 / 3 >>>
© 2008 - 2010 Emanetçi.
