emanetçi dükkânı > şiirler > yaşamayı bilmeli insan
yaşamayı bilmeli insan
doya doya yaşamalı insan;
hayatın her saatini.
her dakikasını ve hatta her anını.
ölüme meydan okurcasına,
inatla uyanmalı her sabah.
bir daha doğmalı her yeni günle birlikte.
güneş gibi; ışıl ışıl.
sevdimmi tam sevmeli insan.
özgürce, korkusuzca, delice sevmeli.
haykırabilmeli aşkını tüm dünyaya.
bir dağın tepesine çıkıp,
tekrar tekrar haykırabilmeli.
her defasında daha gür bir sesle:
seviyorum, seviyorum, seviyorum!..
kahkahalarla gülebilmeli insan;
hayata...
acı çekmeden.
unutmalı kederi, itmeli bir kenera hüznü.
umrunda olmadan hiçbirşey;
ne deniz, ne gökyüzü, ne de diğer insanlar!
gülebilmeli insan kahkahalarla.
"...birgün güneş alır gözleri
batmaya
bakışı orada bırakarak
ne gidişin olabilirsin
ne kalışın
yaşadığını sıkı tut..."
NUR (Ay Yorgunu)