emanetçi dükkânı > şiirler > uzak(sın) bana
yani en azından bence öyle.
çok düşündüm inan;
bir bulmaca gibi karelere ayırdım.
harf harf düşündüm;
soldan sağa,
yukarıdan aşağı,
sayısını bile hatırlamadığım
olasılıkları denedim.
hatta;
topladım, çıkardım,
çarptım, böldüm ki,
matematikten hiç haz etmem.
pek fazla anlamadığımdan olsa gerek!
her neyse, biz konumuza dönelim.
bildiğim her şeyi denedim.
sonuç hep aynı;
o iki kelime kadar uzağız birbirimize.
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
© 2008 - 2010 Emanetçi.
