emanetçi dükkânı > şiirler > umut
umut
neyi bekliyorum hala?
neden bekliyorum?
bir hayalin peşinden koşuyorum;
pervasızca; hatta, umarsızca.
biraz da ne yaptığımı bilmeksizin
koşuyorum sadece.
ufuk çizgisi gibi;
ben ona doğru
ne kadar yol alsam da.
hiç kısalmayan bir mesafe
var aramızda.
ve ben!
buna rağmen
umarsızca bekliyorum o günü.
hiç gelmeyeceğini bile bile.
ömrümüzün geri kalan kısmı,
bekledikçe kısalan tek şey.
ama, ille de bir umut,
evet bir umut.
kim bilir belki?!...
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...