emanetçi dükkânı > şiirler > sevgiyi saklamak (sonsuza kadar)
benim kasırgalarım
içimde esti hep.
yüreğimin duvarlarını dövdü,
yalçın kayalara hoyratça yaslanan
azgın dalgalar misali.
bundandır
kimsenin görmemesi;
okyanuslara açılmaya
asla cesaret edemeyen,
ürkek yelkenlilerimin
fırtınaya tutulduğunu.
kim bilir?
belki de;
taşıdıkları yükün "sevgi" olmasıdır,
fırtınalara yelken açmaktan
korkmalarının sebebi.
öyle ya;
ya batarsa yelkenlilerim
taşıdıkları son sevgi kırıntılarını da
ulaştıramadan huzur dolu bir limana.
kim tutar yüreğimin ucundan
hayatımın geri kalanında.
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
Yorum Gönder Yorum Oku
Sayfa <<< 2 / 2
© 2008 - 2010 Emanetçi.
