emanetçi dükkânı > şiirler > sensiz kaçıncı sabah
sensiz kaçıncı sabah
kaybolmuşum yine gecenin içinde;
alelacele içilen bir sigara gibi
tüketmişim geceyi.
vivaldi'yi bastıran ezan sesinden
anlıyorum sabah olduğunu.
ve dışarı bakıyorum açık pencereden
istem dışı;
gri gökyüzü tanıdık.
ne karanlık, ne de aydınlık;
aydınlanmaya yüz tutmuş gri.
çok kereler birlikte karşıladık
yeni doğan günü,
ucundan yakaladık sabahı,
taptaze, huzur dolu…
herkesten önce içtik,
kirlenmemiş sabah buğusunu.
seninle karşılayamadığımız
öksüz sabahların serinliği
geziniyor tenimde.
halbuki ben
senin parmaklarını yeğlerdim;
pamuk ellerini, sıcacık.
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
Yorum Gönder Yorum Oku
Sayfa 1 / 1
© 2008 - 2010 Emanetçi.
