emanetçi dükkânı > şiirler > ölmek; ama, şimdi değil
ölmek; ama, şimdi değil
ölmek için erken diye fısıldıyor kulaklarıma
çok derinlerden bir ses.
sevmek; ölesiye sevmek gerek.
yani yaşamak...
belki de haklıdır:
her sabah erkenden uyanmak...
sabahın kirlenmemiş, tertemiz havasını
ilk teneffüs edenlerden olmak...
her sabah güneşin doğuşunu
ve her akşam güneşin batışını izlemek doya doya...
bütün bunlardan ayrılmak için belki de çok erkendir.
belki de haklıdır o ses; ölmek için erkendir henüz.
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
Sayfa 1 / 2 >>>
© 2008 - 2010 Emanetçi.
