emanetçi dükkânı > şiirler > kendimde mahpusum
insanların,
terk ettikten sonra dünyayı,
ödüllerinin de,
cezalarının da,
dünyadaki varlıkları doğrultusunda
belirlendiği söylenir.
peki,
dünya üzerinde
çarptırıldıkları cezaların
günahlarını nereden getirirler ki?
örneğin,
türlü cefalar çeken
küçücük bir bebek düşünün;
ne günah işlemiş olabilir ki?
yoksa dünyadan önce de
başka bir hayat mı vardır?
ne acı!
insanın kendi içine hapsedilmesi.
içine kapatıldığım
dipsiz karanlığın
bir nedeni olmalı muhakkak.
ki, vardır.
bir nedeni vardır elbet.
...eski aşklar emanetçisiyim ben
nice öyküler taşırım yüreğimde
hiçbirinin sahibi yok
tek kahramanıyım öykülerimin...
...yanlış öğretmişler bize
en çok
yüreği üşürmüş insanın
tutan olmazsa eğer
ellerinden...
Yorum Gönder Yorum Oku
Sayfa <<< 2 / 2
© 2008 - 2010 Emanetçi.
